Al Massoulijat; Opvoedingsondersteuning van Marokkaanse ouders en jongeren.

Al Massoullijat is Arabisch en betekent verantwoordelijkheid. Het is de naam van het project waarmee stichting Kleur in ’t Werk in de periode van 1 februari 2009 tot 30 september 2011 een nieuwe methode en materialen heeft ontwikkeld en toegepast om Marokkaanse ouders met opvoedingsproblemen te ondersteunen. Veel Marokkaanse ouders immers hebben ernstige opvoedingsproblemen en weten hiermee geen raad. In veel gevallen maken ze geen gebruik van de Nederlandse opvoedingsmethodiek omdat ze hun waarden en normen hierbij niet herkennen en zijn bang bekritiseerd te worden.
Kleur in ’t Werk organiseerde een thematische cursus waarin het doorbreken van taboes centraal staat en door middel van discussies en rollenspelen wordt besproken. De cursus bestaande uit een 15 tal bijeenkomsten, werd gegeven op plekken waar Marokkaanse ouders vertrouwd zijn te komen. Het thema werd steeds ingeleid door een speciaal ontwikkeld filmpje wat de Marokkaanse problematiek laat zien. Een trainer leidt de discussies met de aanwezigen en een voorlichter van een opvoedinstelling geeft tenslotte informatie over waar de aanwezigen verder terecht kunnen voor hulp. De Marokkaanse taal wordt gebruikt en ook wordt gesproken over geloofszaken in relatie tot opvoeding. Dat blijkt bij velen een gevoelig en belangrijk onderwerp.
Een steekproef uit de ongeveer 300 deelnemers is unaniem tevreden over de opzet van de cursus in het algemeen en de filmpjes in het bijzonder. Ze zijn enthousiast omdat ze nu eens vrij hebben kunnen spreken over de problemen en ook over de achterliggende normen en waarden, waarvan ze menen dat die erg verschillen met de Nederlandse samenleving. Ook vinden ze dat ze zinvolle informatie hebben ontvangen om hun problemen met hun kinderen aan te kunnen en meer invloed te krijgen op het gedrag van hun kinderen.
Voor de meeste blijft de stap naar de Nederlandse instellingen toch nog te groot. Degenen die begeleid door een coach van Kleur in ’t Werk die stap wel maken, haken veelal weer snel af. Ze zijn ontevreden omdat niet hun waarden en normen worden gehanteerd, of omdat ze niet ruimte hebben om hun geloof er bij te betrekken, of omdat hun taal niet wordt gesproken. Dat alles gebeurde op de cursus wel.
De opvoedbureaus herkennen het probleem. Zij komen de ouders die niet hen toekomen, maar wel ernstige opvoedproblemen hebben, steeds meer tegemoet door de voorlichting te laten plaatsvinden op locaties waarmee de ouders vertrouwd zijn. Ze voeren discussies over de problemen en proberen taboes te doorbreken. Indien mogelijk maken ze gebruik van de Marokkaanse taal. Veel op de doelgroep afgestemde materialen zijn er niet. Praten over het geloof blijft voor de opvoedondersteuners een moeilijke zaak. Ze willen geen waarden en normen opdringen. Ook de scheiding tussen mannen en vrouwen wordt als problematisch ervaren. Sommige instellingen gaan verder dan dat en zijn van mening dat niet de huidige structuur van opvoedbureaus, maar de cliënt het uitgangspunt moeten zijn. Structuren zijn instrumenteel en het doel is dat de Marokkaanse ouders worden geholpen om de problemen met hun kinderen op te lossen en meer grip te krijgen op het gedrag van hun kinderen. Stichting Kleur in ’t Werk is het hiermee eens en wil haar cursussen voorzetten voor die moeilijk bereikbare doelgroepen in Amsterdam en andere steden.
Ook voor andere opvoedbureaus levert het project veel op. Zij kunnen nu gebruik maken van de door Kleur in ’t Werk ontwikkelde filmpjes en materialen.
Er zijn een 8 tal filmpjes over de Marokkaanse opvoedproblematiek te bestellen bij Kleur in ’t Werk.
Ook is er een lijst met aanbevelingen en tips voor opvoedondersteuners die de moeilijk bereikbare Marokkaanse ouders willen benaderen.
Er is onderzoeksverslag, opvraagbaar bij stichting Kleur in ’t Werk, waarin alle ervaringen met het project staan genoemd
Ook zijn er uitgewerkte rollenspelen voor de cursus, te bestellen bij Kleur in ‘t Werk
Tenslotte zijn er brochures en folders die als voorbeeld kunne