Automated blood glucose control in type 1 diabetes: effectiveness of the artificial pancreas.
Automatische regulering van de bloedglucose bij type 1 diabetes: effectiviteit van de kunstalvleesklier
In Nederland zijn er zo’n 100.000 patiënten met Diabetes type 1.
Bij Diabetes type 1 maakt je alvleesklier te weinig van het hormoon insuline aan, waardoor je lichaam de bloedsuikers niet meer zelf onder controle krijgt. Om die waardes onder controle te krijgen, moet je als diabeet de hele dag door je glucose meten en bijstellen indien nodig. Voor veel T1D patiënten is dat niet haalbaar. Zij bereiken geen goede glykemische controle, waardoor ze een te laag bloedsuikergehalte (hypo) krijgen.
De kunstalvleesklier kan hier een oplossing voor zijn. In het apparaat zitten twee pompjes met hormonen, eentje met insuline en eentje met glucagon. Dat wordt in hele kleine beetjes toegediend via slangetjes die met een klein naaldje in het lichaam zitten. Het apparaat neemt de functie van de alvleesklier over en doet dat volautomatisch. Om de effectiviteit en kosteneffectiviteit van deze behandeling aan te tonen, ontvangt het Utrecht UMC € 9,7 miljoen via de Subsidieregeling veelbelovende zorg van Zorginstituut Nederland en ZonMw. In het onderzoek wordt getest of de kunstalvleesklier bij patiënten met diabetes type 1 zorgt voor een verbetering van de bloedglucosewaarden. In het geval van positieve resultaten draagt dit onderzoek bij tot vergoeding in het basispakket. Patiënten die hun behandeldoelen niet halen, hebben dan een alternatief waarmee ze hun doelen wel kunnen behalen en de kwaliteit van leven verbetert. Denk hierbij aan de kans op een hypo die wordt verkleind, het lichaam dat sneller hersteld, verbetering van het gezichtsvermogen en eventuele vermoeidheidsklachten die afnemen.
Hoe werkt de kunstalvleesklier?
De bihormonale kunstmatige alvleesklier is een apparaat dat volledig automatisch de bloedglucose in diabetespatiënten reguleert. Dit doet het apparaat door insuline of glucagon toe te dienen. In het onderzoek wordt de kunstalvleesklier vergeleken met de standaard diabeteszorg: insulinepentherapie, pomptherapie of gekoppelde sensor-pomptherapie. Aan het onderzoek nemen 240 volwassen patiënten met type 1 diabetes deel die hun behandeldoel(en) niet halen. Dit betekent dat hun bloedglucose minder dan 70% van de tijd binnen het doelbereik van 3.9 en 10 mmol/L zit, of meer dan 4% van de tijd onder 3.9 mmol/L. De helft van deze patiënten wordt behandeld met de kunstmatige alvleesklier en de andere helt krijgt de standaard diabetes behandeling. De aanname is dat het percentage van de tijd met een gezonde bloedglucose (boven 10.0 mmol/L) hoger is met de kunstmatige alvleesklier in vergelijking met standaard diabeteszorg. Verwacht wordt dat dit op lange termijn minder kans geeft op complicaties van diabetes en dat de behandeling kosteneffectief is. Ook wordt gekeken naar HbA1c, de bijwerkingen van glucagon, wordt het vertrouwen in de kunstalvleesklier onderzocht en gekeken naar de kwaliteit van leven.
“Hoewel deze behandeling zeer veelbelovend is, zal niet iedere patiënt in de toekomst hiervoor kiezen. De kunstalvleesklier is een apparaat wat je 24 uur per dag bij je draagt en niet tussendoor af kan doen. Ook willen sommige patiënten niet volledig afhankelijk zijn van de techniek van zo’n apparaat en kiezen daarom toch voor de standaard diabeteszorg”, aldus dr. Harold de Valk, projectleider en internist-endocrinoloog bij de afdeling Diabetologie/endocrinologie Utrecht UMC.
Meer informatie
Bekijk informatie over dit project op de website van Zorginstituut Nederland, de bijbehorende richtlijn in de FMS Richtlijnendatabase en op de website van DARE studie.