Dating of injury with new markers in superficial skin biopsies

Forensisch artsen doen in opdracht van politie en justitie forensisch medisch onderzoek van letsel na een ongeval of geweld. Een belangrijke vraagstelling is of het letsel op het door het slachtoffer aangegeven moment kan zijn ontstaan. Het is momenteel echter niet mogelijk om een betrouwbare uitspraak te doen over het tijdstip van ontstaan. Bij overledenen wordt hierover met weefselonderzoek wel een uitspraak gedaan en dit wordt in Nederland al jaren toegepast. De verschillende eiwitten uit de huid kunnen informatie geven over het tijdstip van ontstaan.

Doel

We onderzoeken of letsels bij levenden ook met onderzoek van een huidbiopt kan worden gedateerd en we willen deze methode toepasbaar maken in de strafrechtelijke praktijk.

Werkwijze

Dit doen we met een stapsgewijze aanpak:

1. Identificatie van nieuwe eiwitmarkers in een ‘in vitro-kweekmodel’ van oppervlakkige menselijke huid (dermis en epidermis). De eiwitmarkers worden gebruikt voor letselanalyse en datering van letsel.
2. Validatie van de eiwitmarkers die zijn gevonden in de in vitro studie in in vivo menselijke huidbiopten in de loop van de tijd (huidbiopten van personen met bloeduitstortingen genomen op verschillende tijdsperioden vanaf het gerapporteerde letsel).
3. Combinatie van deze nieuwe eiwitmarkers uit de vorige stap met de resultaten van ontstekings- en trombosemarkers uit eerder onderzoek.
4. De ontwikkeling van een methode om ervoor te zorgen dat de toepassing en rapportage van uitkomsten bruikbaar zijn voor de strafrechtelijke praktijk.

 We maken gebruik van een ‘in vitro-model’ (gekweekte huid die hetzelfde is opgebouwd als menselijke huid) en daarna van huidbiopten van letsel bij cliënten die bij het letselspreekuur van de GGD Amsterdam komen. Verschillende ketenpartners uit de strafrechtpraktijk worden betrokken, zodat de methode toepasbaar is in de praktijk en aansluit bij de behoeften in het strafrecht.

Verwachte resultaten

Het project vergroot de kennis over het dateren van letsels in levenden. Het biedt een wetenschappelijke basis  voor het dateren van letsels die voor politie en justitie door forensisch artsen zijn onderzocht. Dit leidt tot een belangrijke kwaliteitsverbetering op het gebied van letseldatering en de ontwikkeling van een evidence based forensische methode. De resultaten zijn bruikbaar voor het onderwijs van forensisch artsen.