Efficacy of haloperidol to decrease the burden of delirium in adult critically ill patients: a prospective randomised multi-center double-blind placebo-controlled clinical trial
De studie is voortijdig beëindigd
Delirium (acute verwardheid) komt vaak voor bij ernstig zieke patiënten op een Intensive Care (IC). Delirium is onaangenaam en wordt geassocieerd met verhoogd overlijdensrisico en geheugenstoornissen.
Ondanks wijdverbreid gebruik van het medicijn haloperidol voor IC delirium bestaan geen goede studies die de gunstige effecten en veiligheid van dit medicijn hebben aangetoond.
Studie
Daarom is er onderzoek gedaan naar de effecten van haloperidol bij een delirium op de IC. Helaas is de studie voortijdig afgebroken door de veiligheidscommissie van de studie. Reden hiervoor is dat kon worden berekend dat wij de primaire doelstelling van het aantonen van een kortere duur van delirium door haloperidol niet konden behalen, ook niet bij het beoogd aantal deelnemers.
Wel is gevonden dat haloperidol waarschijnlijk leidt tot minder onrust tijdens delirium waardoor de patiënt minder risico vormt voor zichzelf. En dat er minder andere medicijnen werden gegeven voor onrust. Het huidig gebruik van haloperidol komt grotendeels overeen met deze indicatie (onrust bij delirium), echter te weinig patiënten werden geïncludeerd om uitspraken te doen over sterfte risico en geheugenstoornissen.
Op basis van deze en inmiddels gepubliceerde andere studies naar de effecten van haloperidol lijkt het beter toekomstige studies meer te richten op bepaalde symptomen van delirium als onrust, dan op een meer globale maat als 'deliriumduur'.
Samenvatting bij start
Delirium, of plots optredende verwardheid, is een veel voorkomend probleem bij ernstig zieke patiënten die behandeld worden op een Intensive Care (IC) afdeling. Delirium bij deze patiënten veroorzaakt veel stress bij patiënten en familieleden en hangt onder andere samen met blijvende geheugenklachten na de IC-opname (qua ernst vergelijkbaar met milde vormen van dementie).
Delirium wordt in de praktijk behandeld met haloperidol, ook al bestaan geen goede studies die de gunstige effecten van dit medicijn hebben aangetoond. Haloperidol kan immers ook bijwerkingen (zoals hartritmestoornissen) veroorzaken bij de kwetsbare IC-patiënten.
Verwachte uitkomsten
Derhalve zal onderzoek worden gedaan naar het effect van haloperidol op de deliriumduur en patiënt- en familie-ervaringen, en wordt tevens bestudeerd of dit middel bijdraagt aan vermindering van de lange termijn effecten van delirium zoals geheugenklachten. Ook zal worden bestudeerd of de eventueel gunstige effecten opwegen tegen de bijwerkingen van haloperidol.
Richtlijn
Van de onderzoeksprojecten uit het ZonMw programma Goed Gebruik Geneesmiddelen (GGG) is inzichtelijk gemaakt of zij aansluiten bij de richtlijnen en/of modules in de FMS Richtlijnendatabase. Dit onderzoek sluit aan op de volgende richtlijn in de FMS Richtlijnendatabase.
Delirium (acute verwardheid) komt vaak voor bij ernstig zieke patiënten op een Intensive Care (IC). Delirium is onaangenaam en geassocieerd met verhoogd overlijdensrisico en geheugenstoornissen.
Ondanks wijdverbreid gebruik van het medicijn haloperidol voor IC delirium bestaan geen goede studies die de gunstige effecten en veiligheid van dit medicijn hebben aangetoond.
Daarom hebben wij een studie gedaan naar de effecten van haloperidol voor IC delirium Helaas werd de studie voortijdig afgebroken door de veiligheidscommissie van de studie omdat berekend kon worden dat wij de primaire doelstelling van het aantonen van een kortere duur van delirium door haloperidol niet konden behalen, ook niet bij het beoogd aantal deelnemers. Wat wij wel vonden is dat haloperidol waarschijnlijk leidt tot minder onrust tijdens delirium waardoor de patiënt minder risico vormt voor zichzelf, en dat er minder andere medicijnen werden gegeven voor onrust. Het huidig gebruik van haloperidol komt grotendeels overeen met deze indicatie (onrust bij delirium), echter te weinig patiënten werden geïncludeerd om uitspraken te doen over sterfte risico en geheugenstoornissen.
Op basis van deze en inmiddels gepubliceerde andere studies naar de effecten van haloperidol lijkt het beter toekomstige studies meer te richten op bepaalde symptomen van delirium als onrust, dan op een meer globale maat als 'deliriumduur'.
Delirium is a common form of acute brain-dysfunction in critically ill patients, occurring in 30% to 80% of critically ill patients and is associated with a threefold increase in mortality risk and strongly associates with cognitive decline after intensive care unit (ICU) stay. A recent international guideline (2013) has therefore proposed to perform screening for delirium symptoms in all critically ill patients. However, both these international guidelines and national (Dutch) guidelines on ICU delirium have indicated that, in spite of the widespread use of haloperidol in critically ill patients, there are no adequately powered trials on efficacy of haloperidol for the treatment of delirium and associated adverse outcomes (mortality and cognitive decline). Therefore, we aim to undertake a prospective randomized double-blind placebo controlled clinical trial to assess: 1) the efficacy of haloperidol to reduce delirium in adult critically ill patients and thereby to 2) reduce long-term cognitive and functional impairment, unpleasant patient and family experiences and psychological sequelae after ICU stay and mortality and assess 3) safety concerns associated with haloperidol use. A health technology assessment will be performed from a healthcare- and societal perspective, e.g. accounting for long-term cognitive impairment.