Mobiele menu

Foetal growth retardation at term: induction of labour or not? A comparison of maternal and neonatal outcome, maternal quality of life and costs (DIGITAT). The Disproportionate Intrauterine Growth Intervention Trial At Term (DIGITAT)

Als het kind in de laatste fase van de zwangerschap niet hard genoeg gegroeid blijkt te zijn, zijn er even goede uitkomsten bij het inleiden van de bevalling als bij afwachtend beleid.  
Kinderen die geboren worden met een te laag geboortegewicht hebben een verhoogd risico op complicaties rond de geboorte. Door de bevalling kunstmatig eerder op te wekken worden sommige complicaties voorkomen, maar de kans op andere problemen neemt toe. Naast sterfte werd gekeken naar eventuele neonatale intensive care opnames. Andere uitkomsten waren de wijze van bevallen, tijdsinterval tot de bevalling, neonatale opnameduur, gezondheidsproblemen bij de moeder, kosten en kwaliteit van leven. Het bleek dat er geen verschillen zijn in bovengenoemde uitkomsten tussen het inleiden van de baring en afwachtend beleid. Er wordt gepleit daarom voor geïndividualiseerde zwangerschapszorg bij groeiachterstand: rekening houden met de voorkeuren van de zwangere vrouw in combinatie met de haalbaarheid van een goede begeleiding van moeder en kind.

Verslagen


Eindverslag

Introductie Intra uteriene groeivertraging (IUGR) is een veel voorkomende complicaties in de zwangerschap en een belangrijke oorzaak voor perinatale morbiditeit en mortaliteit. Van de met een IUGR geboren kinderen komt 80% voor in de uitgerekende periode (37 0/7 - 42 0/67 week). Volgens definitie (geboortegewicht < P10) komt dit bij ongeveer 6-8% van alle zwangerschappen voor. Slechts 25% wordt als zodanig voor de bevalling herkend. De enige causale therapie is beëindiging van de zwangerschap. Er is onduidelijkheid over het beste beleid in de a terme periode. Aan de ene kant zou een inleiding van de baring het aantal perinatale complicaties kunnen reduceren. Aan de andere kant zou een inleiding van de baring een verhoogd risico voor de moeder kunnen betekenen (meer instrumentele bevalling en een sectio caesarea). Ook worden de kinderen, door eerder inleidend, bij een relatief kortere zwangerschapsduur geboren met een verhoogde kans op neonatale problemen die geassocieerd zijn met een kortere zwangerschapsduur. Wij onderzochten of inleiden van de baring -ten opzichte van een afwachtend beleid- bij zwangere vrouwen waarbij de verdenking is gerezen op een IUGR in de a terme periode een effect heeft op de neonatale morbiditeit (en mortaliteit) en of de maternale morbiditeit beïnvloed wordt. Voor dat laatste wordt met name gekeken naar het aantal interventies bij de moeder. Patiënten en Methoden Vrouwen met een éénling zwangerschap in hoofdligging gecompliceerd door IUGR en een amenorroeduur tussen 36 0/7 en 41 0/7 weken werden gevraagd om deel te nemen aan een multicentrisch gerandomiseerde onderzoek: de Disproportiante Intrauterine Growth restriction Interevntion Trial At Term ("DIGITAT") studie. Na informed consent werden patiënten gerandomiseerd voor inleiden van de baring, of voor een afwachtend beleid met strikte monitoring van moeder en kind. De primaire uitkomst is ernstige neonatale morbiditeit, een samengestelde uitkomstmaat gedefinieerd als: perinatale sterfte of neonatale intensive care opname of een Apgar score < 7 of een arteriële navelstreng pH< 7.05. Secundaire uitkomstmaten waren de wijze van bevallen (spontaan, instrumentele vaginale kunstverlossing of sectio caesarea), interval tot de bevalling, neonatale opname duur en maternale morbiditeit, waaronder opname duur van de moeder, kwaliteit van leven en kosten. Omdat de primaire uitkomst weinig frekwent voorkomt, is gekozen voor een equivalentie studie. Het voorkomen van de primaire uitkomst is geschat, gebruikmaken van de gegevens Landelijke Verloskundige Registratie (2001-2004), bij deze groep zwangeren op 6%. Om equivalentie te kunnen aantonen met een power van 80% (en een equivalentie marge van 0.5% beiderzijds), waren er 650 patiënten (325 per arm) benodigd. De analyse werd uitgevoerd volgens het intention-to-treat principe. Verschillen in behandelings effecten zijn uitgedrukt in percentage verschillen met 95% betrouwbaarheidsinterval (BI). Resultaten Tussen november 2004 en november 2008 zijn er 650 vrouwen gerandomiseerd: 321 voor een inleiding van de baring en 329 voor een afwachtend beleid (figuur 1; bijlage 1). In de groep vrouwen gerandomiseerd voor afwachten ten opzichte van de vrouwen met een afwachtend beleid was het interval tussen randomisatie en geboorte ruim een week korter, respectievelijk: (0.9 dagen [interquartile range (IQR) 0.7-1.7] vs 10.1 dagen [IQR 5.5-16.0]; mediaan verschil -9.6 dagen [IQR -10.9- -8.4], p<0.001). Perinatale sterfte in de gerandomiseerde groep is niet voorgekomen. Wel is er één geval van maternale sterfte geweest. Een pat.e, gerandomiseerd voor inleiden, overleed 10 dagen na de bevalling. Voor het overlijden werd bij onderzoek, inclusief obductie, geen verklaring werd gevonden. Meest waarschijnlijk is het overlijden geassocieerd met een cardiaal ritmestoornis. In de afwachtgroep zijn uiteindelijk nog 151 zwangeren (49%) alsnog ingeleid, voornamelijk op foetale indicatie. De percentages voor de primaire samengestelde ne
Kinderen geboren op de aterme leeftijd met een (te) laag geboortegewicht hebben een verhoogde kans op neurologische ontwikkelingsstoornissen. Het nastreven van de bevalling op eerder tijdstip kan mogelijk deze gevolgen verminderen. In deze pragmatische studie wordt op gerandomiseerde wijze het effect onderzocht van eerder inleiden door bij babies waarbij een groeivertraging wordt verondersteld bij een amnoerrhoeduur van meer dan 35 6/7/ weken het spontane beloop af te wachten of de bevalling in te leiden. Uiteindelijk willen we een uitspraak doen of inleiden bij meer dan 35 6/7 week in deze groep zwangeren resulteert in een vermindering van niet optimale ontwikkelingsneurologische uitkomsten. Tenminste 80% van de groeivertraagde kinderen -“small for gestational age” (SGA)- worden geboren op de aterme leeftijd. Er zijn echter slechts enkele studies die een uitspraak doen over de lange termijn ontwikkelingsneurologische en cognitive uitkomst van deze groep kinderen. Er zijn aanwijzingen dat er sprake is van een verhoogde incidentie van gedragsstoornissen, minimale ontwikkelings achterstanden, maar ook van spastische beelden. Het lijkt dat deze problemen veroorzaakt worden door antenatale factoren zoals chronische ondervoeding van de hersenen. Er is geen studie gedaan of eerder inleiden een effectieve interventie is om bijvoorbeeld ernstige neonatale neurologische morbiditeit te voorkomen. Daarbij is iedere schatting van het geboortegewicht en dus de aanwezigheid van groeivertraging onzeker en het doen van deze schattingen is gerelateerd aan het doen van onnodige interventies. Inleiden na 35 6/7 week, wanneer de risico's van prematuriteit verwaarloosbaar zijn, zou mogelijke (hersen) schade kunnen vermijden. Deze hypothese is nooit onderzocht in gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek, waarbij ook een uitspraak gedaan kan worden over mogelijke nadelen zoals een toename van het aantal operatieve ingrepen. De zwangeren zullen worden gerandomiseerd voor een experimentele behandeling die er op gericht is de bevalling na te streven bij een zwangerschapsduur van 35 6/7 weken of 36 completed weeks of voor de standaard behandeling waarbij een spontane bevalling wordt afgewacht, terwijl de conditie van de baby intensief bewaakt wordt. Patienten die afzien van randomisatie wordt gevraagd worden gevraagd om hen toch te mogen vervolgen voor de lange termijn uitkomsten. Deze gegevens worden apart geanalyseerd. Deze studie wordt uitgevoerd door het Nederlands Consortium voor verloskundig onderzoek en zal een groep zwangeren omvatten van 626 zwangeren (313 in iedere arm). Studie-ingangs criteria a) Een correcte echografische bepaling van de zwangerschapsduur voor 20 weken. b) Een klinische verdenking op intra uteriene groeivertraging na 35+6 weken, waarbij het voor de obstetricus onduidelijk is af hij de bevalling moet na streven. c) Een optimale foetale conditie zoals bepaald met een CTG. Opmerking: patienten kunnen in de studie geïncludeerd worden met iedere omtrek van de buik (abdominal circumference: AC). In de meeste gevallen zal men randomiseren met een AC onder de 10e percentiel, maar het kan ook bij een hogere percentiel waarde als de obstetricus twijfel heeft over de intrauteriene groei. Interventie Deelnemers aan de studie zullen worden gerandomiseerd worden tussen een op korte termijn nastreven van de bevalling versus het afwachten van spontane weeën activiteit. Methode van inleiding De methode van inleiding is niet voorgeschreven en kan geschieden naar de voorkeur van de obstetricus. Miniale gegevens die verzameld worden a) Echografische omtrek van de buik. b) Doppler onderzoek van arteria umbilcalis. Patienten kunnen worden geïncludeerd onafhankelijk of de Doppler normaal is of afwijkend, zolang de obstricus onzeker is over wat de beste behandeling is voor deze patiënt. c) c) Huidige gewicht en het gewicht voor de aanvang van de zwangerschap, moederlijke lengte, etniciteit en pariteit Andere gegevens In

Kenmerken

Projectnummer:
94504558
Looptijd: 100%
Looptijd: 100 %
2005
2009
Gerelateerde programma's:
Gerelateerde subsidieronde:
Projectleider en penvoerder:
Prof. dr. S.A. Scherjon
Verantwoordelijke organisatie:
Leiden University Medical Center