Frequency of psychotherapy sessions for depression: a multicenter randomized trial

Een recente meta-analyse heeft een sterk verband gevonden tussen de frequentie van therapiesessies voor depressie en behandeluitkomst. Echter, het is onduidelijk of de frequentie van sessies ook echt verantwoordelijk is voor het psychotherapie-effect, en welke onderliggende werkingsmechanismen in dat geval een rol spelen. In deze studie werden patiënten in de leeftijd van 18-65 met een depressieve stoornis geworven bij verschillende Nederlandse tweedelijns GGZ- instellingen. Patiënten kregen cognitieve therapie (CGT) of interpersoonlijke therapie (IPT) in een frequentie van 1 of 2 sessies per week, met een maximum van 20 sessies voor alle groepen. Er is onderzocht of een hogere sessiefrequentie tot een beter behandelresultaat leidt.

Het verhogen van de sessiefrequentie van één sessie naar twee sessies per week (met een gelijk aantal sessies in totaal) van de twee meest toegepaste psychotherapieën voor depressie (CGT en IPT) leidde tot een grotere afname van depressieve klachten, minder drop-out en een kortere tijd tot herstel na behandeling. Op de langere termijn leidt de tweewekelijkse sessiefrequentie tot meer afname van depressieve klachten maar ook tot hogere maatschappelijke kosten in vergelijking tot de groep die wekelijkse sessies ontving, maar deze verschillen zijn niet significant. We concluderen dat een hogere sessiefrequentie tot een beter behandelresultaat leidt, in ieder geval direct na de behandeling, en dat tweewekelijkse sessies op grotere schaal zouden kunnen worden aangeboden in de geestelijke gezondheidszorg.

Richtlijn

Bekijk de bijbehorende richtlijn in de FMS Richtlijnendatabase