Interpersoonlijke therapie bij ouders met een vluchtelingenachtergrond in nulde- en eerstelijn
Projectomschrijving
Door gebeurtenissen zoals traumatische ervaringen, verlies en problemen met het opstarten van een nieuw leven in Nederland, kunnen vluchtelingen meer kwetsbaar zijn voor psychische problemen. Deze negatieve gebeurtenissen kunnen ook invloed hebben op gezinnen en de relaties tussen verschillende gezinsleden, met name in de relatie tussen ouders en kinderen, doordat ouders, vanwege hun eigen psychische problemen minder beschikbaar kunnen zijn voor hun kinderen.
Gezien deze problemen is er onder gezinnen met een vluchtelingenachtergrond een grote behoefte aan passende zorg. Echter, de Nederlandse geestelijke gezondheidszorg is nog weinig
toegankelijk voor statushouders en er zijn zeer weinig behandelingen die goed aansluiten bij de behoefte en achtergrond van statushouders, en de beschikbare behandelingen zijn nauwelijks op effectiviteit onderzocht.
Interpersoonlijke Therapie (IPT)
Tegen deze achtergrond is de Interpersoonlijke therapie (IPT) een veelbelovende behandeling. IPT gaat ervan uit dat onze gezondheid in belangrijke mate afhangt van onze relaties met mensen om ons heen. Wanneer mensen problemen ervaren met hun omgeving, zoals hun familie of naasten, kunnen zij last krijgen van verschillende psychische problemen. Omgekeerd kunnen psychische problemen ook leiden tot problemen in de relaties met anderen. IPT gaat uit van vier sociale problemen waar in de therapie aan gewerkt wordt:
(1) rouw en verlies
(2) conflicten
(3) levens- en rolveranderingen
(4) isolement en eenzaamheid
In de behandeling wordt gekeken naar de relatie tussen deze problemen en klachten die iemand ervaart. Ook leren mensen wat ze kunnen doen om hun probleem te verhelpen of er beter mee om te gaan.
Doel
Het doel van dit praktijkproject met aanvullend onderzoek is om onderzoek te doen naar het effect van een aangepaste versie van IPT voor ouders met een vluchtelingenachtergrond. In deze versie komen problemen in de ouder-kind relatie veel explicieter aan de orde. Ook wil het project onderzoeken wat er nodig is voor succesvolle toepassing van IPT in andere plaatsen in de toekomst.
Werkwijzen
Deelnemers aan het onderzoek zijn ouders/verzorgers en hun kinderen uit Syrië, Eritrea, Irak, Afghanistan of Iran. Per gezin neemt een ouder en een kind deel aan het onderzoek. De statushouders worden met behulp van verschillende lokale organisaties in Amsterdam en Rotterdam geworven. De behandelingen worden in groepen aangeboden aan ouders door een professionele therapeut en een ervaringsdeskundige.
Hoewel kinderen niet direct bij de behandeling betrokken zijn, worden ook bij hen metingen afgenomen. Bij hen wordt gemeten wat het effect van IPT is op het gezin, de kwaliteit van (ouder-kind) relaties en psychische klachten van ouders en hun kinderen.
Daarnaast worden regelmatig bijeenkomsten georganiseerd met verschillende projectpartners om de voortgang van het project te bespreken en eventuele knelpunten te verhelpen. Zowel de knelpunten als de geslaagde strategieën zullen worden nauwkeurig bijgehouden. Aan de hand daarvan wordt een document opgesteld over hoe andere organisaties in andere plaatsen IPT kunnen toepassen binnen hun werkgebied.