Maatschappelijke Ervarings Tijd (MET)

Een derde van de Nederlandse jongeren doet wel eens “vrijwilligerswerk” - het is namelijk niet de term die de meeste jongeren gebruiken, of zelfs passend vinden, om hun (maatschappelijke en onbetaalde) inzet voor andere te benoemen en te typeren - dus beter gezegd: ze zijn gewoon maatschappelijk actief in de samenleving, in de straat, in de wijk, in de stad in Nederland. Het Actieprogramma Maatschappelijke Diensttijd (verder: MDt) biedt kansen om te experimenteren met “vrijwilligerswerk” op een innovatieve manier. Het projectteam ziet het als een kans om inclusie van jongeren in de samenleving in de praktijk vorm te geven en grijpt de ontwikkelmogelijkheid aan om een aanbod voor MDt te ontwikkelen voor, met en voor de meest kwetsbare jongeren. In onze proeftuin hebben kwetsbare jongeren de regie. Het is dus niet zo dat aan jongeren wordt gevraagd advies te geven over plannen die door volwassenen (de projectpartners) worden bedacht, maar kwetsbare jongeren zelf zullen de MDt vormgeven, uitvoeren, monitoren en evalueren. Zij worden hierbij op maat begeleid – door professionals, met langjarige ervaring, maar ook door studenten van het HBO. De combinatie kwetsbare jongeren en een participatieve aanpak kan ‘out of the box’ en onverwachte invulling van MDt opleveren, echter wel binnen de kaders die het programma stelt. Ook verwachten we dat de begeleidingsbehoeften van kwetsbare jongeren anders zullen zijn dan van ‘gemiddelde jongeren’. Het doel van deze proeftuin is om kennis en ervaring op te doen over werkende en belemmerende factoren voor MDt voor kwetsbare jongeren die door kwetsbare jongeren zelf (participatief) is vormgegeven. De drie vragen die leidend zijn voor de inhoudelijke invulling en methodische aanpak van de proeftuin, zijn: 1. Hoe kunnen kwetsbare jongeren gestimuleerd worden om zich nog meer maatschappelijk in te zetten, en op welke wijze kan de maatschappelijke diensttijd voor hen het beste vormgegeven worden? 2. Welke belemmerende en versterkende factoren in de samenleving (houding professionals, netwerk, toegang, wet- en regelgeving, beloning/opbrengst) worden door jongeren ervaren om te komen tot (meer) vrijwillige inzet; en op welke wijze kunnen deze factoren ten gunste worden gebogen ten bate van de ontwikkeling van MDt? 3. Welke rol speelt het participatieve proces in dit geheel, welke voor- en nadelen heeft het als kwetsbare jongeren zelf MDt vormgeven, uitvoeren en evalueren (met begeleiding)? We gaan wel het proces aan om van a naar b te komen, onder aansturing en invulling van jongeren zelf. Hierbij zullen we de specifieke expertise van Stichting Alexander en projectpartners (hogeschool Windesheim, regio’s/gemeenten Almere, Amsterdam, Rotterdam, Hoogveen en Oss en Movisie; plus een diversiteit aan uitvoerende lokale partners) inzetten, qua aanpak, methodieken en ondersteuning en in samenwerking met relevante netwerkcontacten in NL. We gaan ervoor zorgen dat de ervaringen met en de resultaten van de proeftuin na afronding overdraagbaar zijn naar andere regio’s. We creëren een proeftuin in 5 verschillende regio’s, dichtbij de jongeren zelf. Hiervoor wordt samengewerkt met een diverse lokale uitvoerende (jeugd)organisaties en uiteraard met jongeren zelf. De basis is in elke regio hetzelfde, namelijk: volledig participatief, qua proces van opbouw en uitvoering overal hetzelfde. Het accent en de invulling zal in iedere regio wel verschillen, omdat de jongeren zelf aangeven hoe de invulling eruit gaat zien en er wordt aangesloten bij en samengewerkt met de (lokale) structuren en partijen, iedere regio heeft zo zijn maatschappelijke mogelijkheden en - netwerken. Dit betekent dus dat in de ene regio op aangeven van jongeren wordt gewerkt vanuit bijvoorbeeld inzet ervaringsdeskundigheid, en bij de andere regio vanuit de jeugdhulp, sociaal cultureel werk, onderwijs, vluchtelingjongeren, LVB-jongeren, etc, of een combinatie van deze doelgroepen, c.q. sociale domeinen. Maximale aansluiting – met de ambitie out-of-the- box te gaan - vergroot de haalbaarheid en het leereffect. “Zou mooi zijn als bedrijven, directeuren samen iets gaan doen. Vrijwilligers werk tussen directeur + iemand die het moeilijk heeft gehad. Vaak grote afstand, als je die twee laat samenwerken op simpele dingen dan zie je dat er meer toenadering komt en meer begrip”, aldus één van de jongeren die feedback heeft gegeven op ons plan.