Relatie- en gezinsproblematiek, zorgmijding en preventie tijdens en na COVID-19
Doel
Wat is de impact van de Coronacrisis op relaties en gezinnen? Dit onderzoek laat een beeld zien van veerkrachtige relaties en gezinnen tijdens de eerste en tweede golf.
Resultaten
De meerderheid rapporteert geen of positieve veranderingen in relatie en gezin door de Coronacrisis. Tegelijkertijd rapporteert een kleine groep wel problematiek, met mogelijk grote “verborgen” impact, en waren risicogroepen minder vertegenwoordigd. Stress door werk, gezondheid, of financiën is een risicofactor voor relatieen gezinsproblematiek, zeker wanneer men weinig sociale steun heeft en partners samen niet goed omgaan met stress. De ingeschatte effectiviteit van (met name online) hulpverlening voor relatie- en gezinsproblematiek is beperkt, en lager dan in effectiviteitsstudies bewezen. Een publiekscampagne en betere informatievoorziening zouden hierbij kunnen helpen. De bereikbaarheid van hulpverlening tijdens de Coronacrisis wordt door 20-30% als (zeer) moeilijk ingeschat. Dit versterkt de zorg dat men de toegang tot relatie- en gezinstherapie niet vindt. Kortere wachttijden en betere kostenvergoeding of tegemoetkoming kunnen professionele hulp beter bereikbaar maken.
Resultaten
Context
Waar in de eerste fases van de COVID19-epidemie vooral nadruk lag op de fysieke gezondheid, is er later steeds meer ruimte gekomen voor de mentale gezondheid. Onder mentale gezondheid verstaan we goed in je vel zitten. ZonMw financiert verschillende projecten over mentale gezondheid en mentale weerbaarheid. Die projecten kunnen gaan over de hele samenleving, maar ook vaak over een speciale doelgroep, zoals bijvoorbeeld mensen met een verstandelijke beperking of daklozen.
Verslagen
Eindverslag
Wat is de impact van de Coronacrisis op relaties en gezinnen? Dit onderzoek laat een beeld zien van veerkrachtige relaties en gezinnen tijdens de eerste en tweede golf. De meerderheid rapporteert geen of positieve veranderingen in relatie en gezin door de Coronacrisis. Tegelijkertijd rapporteert een kleine groep wel problematiek, met mogelijk grote “verborgen” impact. Ook waren risicogroepen minder vertegenwoordigd in dit onderzoek. Stress door werk, gezondheid, of financiën is een risicofactor voor relatie- en gezinsproblematiek, zeker wanneer men weinig sociale steun heeft en partners samen niet goed omgaan met stress. De ingeschatte effectiviteit van (met name online) hulpverlening voor relatie- en gezinsproblematiek is beperkt, en lager dan in effectiviteitsstudies bewezen. Een publiekscampagne en betere informatievoorziening zouden hierbij kunnen helpen. De bereikbaarheid van hulpverlening tijdens de Coronacrisis wordt door 20-30% als (zeer) moeilijk ingeschat. Dit versterkt de zorg dat men de toegang tot relatie- en gezinstherapie niet vindt. Kortere wachttijden en betere kostenvergoeding of tegemoetkoming zouden professionele hulp beter bereikbaar kunnen maken.