Stress and emotional memory in health and disease: mechanism of action and functional implications.
Stress vlak voor een leersituatie helpt informatie te onthouden, terwijl stress langere tijd van te voren juist een negatieve invloed heeft. De hormonen corticosteron en noradrenaline hebben daarbij een belangrijke invloed. De amygdala, een hersengebied dat is betrokken bij emoties, is daarbij belangrijker dan de hippocampus, die is betrokken bij geheugen; vooral als de stress van emotionele aard is. De stress heeft een langdurige invloed op de prikkelbaarheid van de zenuwcellen in de amygdala en leidt daardoor waarschijnlijk tot een sterkere vastlegging van informatie. Corticosteron maakt de hersenen daarna tijdelijk minder ontvankelijk voor het vastleggen van nieuwe (niet-stress gerelateerde) informatie. De bevindingen zijn van belang voor een beter begrip van optimale leercondities en hoe het ongewenst vastleggen van traumatische gebeurtenissen kan worden aangepakt.
Producten
Auteur: Joëls M, Karst H, Krugers HJ, Lucassen PJ.
Magazine: Frontiers in Neuroendocrinology
Auteur: Karst H, Berger S, Erdmann G, Schütz G, Joëls M.
Auteur: T. Smeets, O.T. Wolf, T. Giesbrecht, K. Sijstermans, S. Telgen and M. Joëls
Magazine: Psychoneuroendocrinology
Auteur: Yehuda R, Joëls M, Morris RG.
Auteur: Pu Z, Krugers HJ, Joëls M.
Magazine: Learning and Memory
Auteur: M.J. Henckens, E.J. Hermans, Z. Pu, M. Joëls and G. Fernandez
Magazine: Journal of Neuroscience
Auteur: M. Joëls and T.Z. Baram
Magazine: Nature Reviews Neuroscience
Auteur: Z.Pu, H.J. Krugers and M.Joëls
Magazine: Learning and Memory
Auteur: M. Joels
Magazine: European Journal of Pharmacology
Auteur: L. Liebmann, H. Karst and M. Joëls
Magazine: European Journal of Neuroscience
Auteur: Joëls M, Pu Z, Wiegert O, Oitzl MS, Krugers HJ.
Magazine: Trends in Cognitive Sciences
Auteur: Liebmann L, Karst H, Sidiropoulou K, van Gemert N, Meijer OC, Poirazi P, Joëls M.
Magazine: Journal of Neurophysiology
Auteur: Joels, M.
Magazine: Progress in Brain Research
Auteur: A.H. van Stegeren, B. Roozendaal, M. Kindt, O.T. Wolf and M. Joëls
Magazine: Neurobiology Learning and Memory
Auteur: Joëls M, Krugers H, Karst H.
Magazine: Progress in Brain Research
Auteur: Wiegert O, Pu Z, Shor S, Joëls M, Krugers H.
Magazine: Neuroscience
Auteur: de Kloet ER, Karst H, Joëls M.
Magazine: Frontiers in Neuroendocrinology
Verslagen
Eindverslag
Doelstelling van dit project was om de neurofysiologische effecten van stress in de amygdala vast te stellen. De amygdala is, naast de hippocampus en de prefrontale cortex, een van de sleutelgebieden waar stresshormonen zoals corticosteron en noradrenaline aangrijpen.
Het project heeft aangetoond dat stress een langduriger impact op de excitabiliteit van amygdala neuronen heeft dan eerder gezien in de hippocampus. De functionele betekenis kan zijn dat sterke betrokkenheid van de amygdala bij stress (d.i. vooral als de informatie een sterke emotionele component bevat) leidt tot sterkere vastlegging van deze informatie. Hierbij spelen de hormonen noradrenaline en corticosteron een belangrijke rol. Kort na de stressvolle gebeurtenis wordt de informatie waarschijnlijk vastgelegd door snelle interactieve fysiologische effecten van noradrenaline en corticosteron. Na enige tijd wordt de verhoogde activiteit en de werking van adrenaline genormaliseerd door corticosteron. De hersenen zijn dan tijdelijk minder ontvankelijk voor het vastleggen van nieuwe (niet-stress gerelateerde) informatie. Follow-up studies in menselijke proefpersonen (m.b.v. neuropsychologische testen en neuroimaging) onderschrijven deze observaties in een proefmodel dat stress / cortisol in de context van een leersituatie leidt tot betere geheugenvorming, terwijl cortisol enkele uren voor de leertaak juist interfereert.
De inzichten uit dit project zijn van belang voor een beter begrip van optimale leercondities in het algemeen en inzicht in de manier waarop het ongewenst vastleggen van traumatische gebeurtenissen kan worden aangepakt in het bijzonder.
Stress en emotioneel geheugen.
Emotionele, stressvolle gebeurtenissen worden over het algemeen goed onthouden. In dit project wordt de neuronale basis van dit fenomeen nader onderzocht.
Als gevolg van de stressvolle gebeurtenis worden de nivo’s van een aantal hormonen in de hersenen sterk verhoogd, zoals noradrenaline (NA), corticotropin releasing hormoon (CRH) en corticosterone. Centraal in onze experimenten tot nu toe was de vraag: Wat is het effect van deze hormonen op lange-termijn potentiatie (LTP), momenteel het meest aanvaarde neurobiologische substraat voor leerprocessen? Dit is onderzocht in twee gebieden die betrokken zijn bij emotioneel geheugen, t.w. de hippocampus en de amygdala.
Van NA en CRH was reeds bekend dat zij LTP faciliteren. Onlangs hebben wij aangetoond dat corticosteron LTP ook kan faciliteren wanneer het hormoon aanwezig is tijdens het opwekken van LTP. Dit vindt plaats via niet-genomische effecten van corticosteron. Echter, wanneer corticosteron enkele uren voor het opwekken van LTP reeds aanwezig is, dan onderdrukt het hormoon juist het optreden van LTP, via een gen-gemedieerde route. Eenzelfde dichotomie in de effecten van corticosteron hebben wij nu ook waargenomen in de hippocampus met betrekking tot de werkzaamheid van NA. Als NA en corticosteron ongeveer rond de tijd van LTP opwekking aanwezig zijn, dan is corticosteron in staat de werking van NA te faciliteren. Als corticosteron daarentegen enkele uren voor NA wordt aangeboden, dan onderdrukt corticosteron de werking van NA op LTP. Dit betekent dat de timing van corticosteron toediening of van een stressor (waarbij het endogene hormoon vrijkomt) essentieel is voor de respons op een volgende stressor, in het bijzonder wat betreft het effect van de hormonen die dan vrijkomen op de mogelijkheid informatie langdurig vast te leggen. Momenteel wordt onderzocht –zowel met veldpotentialen als patch clamp electrofysiologie- of deze interactie tussen hormonen en LTP ook optreedt in de amygdala.
De voorspelling is dat stress / corticosteron die wordt aangeboden tijdens het opnemen van emotionele informatie helpt om die informatie te onthouden, terwijl stress / corticosteron die enkele uren eerder wordt aangeboden juist het vastleggen van emotionele informatie zal onderdrukken. Deze hypothese wordt momenteel onderzocht in een humane studie (uitgevoerd in samenwerking met prof. Fernandez van het Donders Institute), waar gebruik gemaakt wordt van neuropsychologische testen gecombineerd met fMRI metingen.