Toric intraocular lenses: a cost-effective treatment for astigmatism in cataract surgery?

Achtergrond: Een recente innovatie op het gebied van staaroperaties is de introductie van torische intraoculaire lenzen (IOLs), die postoperatief astigmatisme kunnen verminderen of zelfs voorkomen. Deze lenzen geven patiënten met een substantieel cornea astigmatisme de mogelijkheid om een optimale visus voor vertezien te bereiken zonder bril. Een torische IOL implantatie kost ongeveer €400 meer dan een niet-torische IOL, waardoor implementatie van deze torische IOLs in de cataract chirurgie zal leiden tot een kostentoename. Voordat deze torische IOLs kunnen worden geïmplementeerd in de reguliere gezondheidszorg moeten de effectiviteit en kosteneffectiviteit worden bewezen in een gerandomiseerde studie. Doel van het onderzoek: Het doel van het onderzoek was om te bepalen of het gebruik van torische IOLs bij patiënten met cataract en een cornea astigmatisme een effectievere behandeling is vergeleken met het gebruik van monofocale IOLs. Uitkomstmaten: De primaire uitkomstmaat is de kwaliteit van zien, gemeten met een vragenlijst. De secundaire uitkomstmaten zijn de ongecorrigeerde visus (veraf), refractie astigmatisme, frequentie van het dragen van een bril voor vertezien, complicaties na de staaroperatie en kosteneffectiviteit (vanuit maatschappelijk perspectief). Studie-opzet: Gerandomiseerde klinische studie. Populatie: De studiepopulatie bestaat uit 82 patiënten met bilateraal cataract en bilateraal cornea astigmatisme. Interventie: Standaard cataract operatie met implantatie van een AcrySof torische IOL (model SN60AT) of een AcrySof monofocale IOL (model SN60WF). Deze twee lenzen hebben een identiek design, behalve dat de AcrySof torische IOL is uitgerust met een cilindrische correctie. Resultaten: Patiënten in de torische en de monofocale groepen waren postoperief even tevreden over de kwaliteit van zien. Op een schaal van 0 tot 100 waarbij 0 de laagste kwaliteit van zien weergeeft en 100 de hoogste kwaliteit van zien, behaalden patiënten in de torische groep gemiddeld 78 punten en in de monofocale groep gemiddeld 77 punten. De secundaire uitkomstmaten laten zien dat patiënten in de torische groep een significant betere ongecorrigeerde visus bij vertezien hadden, vergeleken met patiënten in de monofocale groep. Een ongecorrigeerde visus van 0.8 of beter werd behaald in 67% van de patiënten in de torische groep en 30% van de patiënten in de monofocale groep. Ook hadden zij een significant lager refractie astigmatisme: 74% van de patiënten in de torische groep had een refractie astigmatisme van 1.00 D of minder, vergeleken met 30% in de monofocale groep. Eenentachtig procent van de patiënten met torische IOLs had nooit een bril nodig voor vertezen, vergeleken met 22% van de patiënten met monofocale IOLs. Er werd geen verschil gevonden in complicaties tussen de beide groepen. Kosteneffectiviteitsanalyse: Omdat de kosten in de torische IOL groep hoger zijn en de QALYs lager, is de ICER van de kosten per QALY inferieur. Per patiënt die volledig of erg tevreden is over de vertevisus zoals gescoord op de RQL vragenlijst, zijn de kosten en effecten in de torische IOL groep hoger. De ICER per tevreden patiënt is €91.494. Conclusie: Onze resultaten laten zien dat patiënten met torische IOLs even tevreden zijn over de postoperatieve kwaliteit van zien als patiënten met monofocale IOLs. Patiënten met torische IOLs hebben wel een signfiicant betere ongecorrigeerde visus bij vertezien, een lager refractie astigmatisme en gebruiken minder frequent een bril bij vertezien. Concluderend kan gesteld worden dat torische IOL implantatie niet kosteneffectief is in vergelijking met monofocale IOL implantatie. Aangezien uit deze studie blijkt dat torische IOL implantatie niet kosteneffectief is, is onze aanbeveling om de meerprijs van de torische IOLs door de patiënt zelf te laten betalen. De patiënt kan dan zelf bepalen of de brilonafhankelijkheid de bijbetaling waard is.