The way to move: plasticity in 3D visuo-vestibular interactions.

Voor onderzoek naar onbalans en duizeligheid is het belangrijk te weten hoe de hersenen omgaan met beschadigingen in het evenwichtsorgaan. Oogbewegingen zijn daarvoor een belangrijke maat. De onderzoekers ontwikkelden een platform waarop ze proefpersonen kunnen laten bewegen. Dat platform kan zowel roteren ( hoeken van + en - 45 graden) als heen en weer bewegen (+ en - 50 centimeter) in elke richting en combinatie. Hiermee is het meten van oogbewegingen via een infrarood videosysteem vergeleken met metingen met 3D sclerale magnetische inductiespoeltjes in een soort contactlens. De laatste meting blijkt superieur. Op deze wijze is de oogbeweging van gezonde proefpersonen en van patiënten met (herstelde) afwijkingen in de evenwichtsorganen onderzocht en zijn enkele compensatiemechanismen ontdekt. Ook blijkt dat gezonde proefpersonen in het donker een ander coördinatiesysteem gebruiken om hun evenwicht te vinden dan in het licht. In binnen- en buitenland is veel belangstelling voor dit meetsysteem.