In gesprek met de burger - Netwerk Palliatieve Zorg Utrecht stad

Het Kwaliteitskader palliatieve zorg is voor het Netwerk Palliatieve Zorg Utrecht stad bepalend voor haar visie op goede palliatieve zorg. Het kwaliteitskader bepaalt dat het belangrijk is dat patiënten hun eigen regie kunnen voeren. Om dit te kunnen doen, is kennis over de palliatieve zorg nodig. In de praktijk valt het op dat er bij veel burgers weinig kennis is over de mogelijkheden van deze zorg en men er pas (te) laat over na gaat denken. En we zien dat veel mensen en hun naasten de weg niet weten en onbekend zijn met de mogelijkheden van palliatieve zorg. 

Doel 

Met de doorontwikkelde publieksbijeenkomsten kunnen organisaties in het netwerk in de toekomst informatiebijeenkomsten organiseren, waarbij naast algemene kennis ook ruimte is voor eigen inbreng en interactie.

Ons doel is het vergroten van de bewustwording (kennis en houding) van de burgers over palliatieve zorg in Utrecht. Hierdoor kunnen zij, als het zover is, een weloverwogen beslissing nemen en meer regie over hun eigen leven houden.

Aanpak/werkwijze 

We organiseerden 13 bijeenkomsten voor burgers om hen te informeren over palliatieve zorg in Utrecht en met hen hierover in gesprek te gaan. Deze waren deels voor algemeen publiek en deels voor patiënten en hun naasten van specifieke huisartsenpraktijken. Ook organiseerden we enkele bijeenkomsten voor vrouwen met een Turkse en Marokkaanse afkomst. Tijdens de bijeenkomsten maakten we gebruik van de ontwikkelde materialen uit het landelijke onderzoek en ontwikkelden we ook eigen materialen. Onze bijeenkomsten heetten (en heten) ‘Weet u wat u wilt?’ We ontwikkelden samen met de andere netwerken in het land in deze stijl voorlichtingsfilmpjes en een website.

Samenwerkingspartners

Ons Netwerk Palliatieve Zorg Utrecht werkten samen met huisartsenpraktijken, een hospice, centrum voor levensvragen, gespecialiseerd verpleegkundigen en andere organisaties.

Resultaten

Landelijk zijn de resultaten veelbelovend: ruim 90% van de landelijke deelnemers was positief, 2/3 van hen sprak binnen een half jaar met hun naasten over hun wensen rondom het levenseinde en een kwart met hun huisarts. In Utrecht verscheen na het project een kwalitatieve eindevaluatie in een korte en een langere versie met aandacht voor de ervaringen van publiek, organisatoren, projectleiders en gespreksleiders. Waar liepen ze tegenaan, wat werkte goed en wat niet, hoe is de borging in gang gezet? Een voorname uitkomst is de belangrijke positie van huisartsen. De huisartsenorganisatie in Utrecht is bereid gevonden om ‘eigenaar’ van de bijeenkomsten te worden. Deelnemers gaven aan van tevoren weinig kennis te hebben en naar de bijeenkomsten te gaan om op de hoogte te blijven van de mogelijkheden van palliatieve zorg. Ze vinden het belangrijk om over de toekomst en wensen en behoeften na te denken.