Linking-Zin

Context en probleemstelling: Zingeving is datgene wat we doen en ervaren waardoor ons leven betekenis krijgt. Bij ingrijpende situaties, zoals verandering van gezondheid, verlies van naasten, of bij een terminale ziekte kunnen zingevingsvragen meer naar voren komen, zoals: Hoe kan ik een zinvolle dag beleven? Kan ik nog waardevol zijn voor anderen? Normaal gesproken vinden mensen zelf een manier om met deze vragen om te gaan, bijvoorbeeld door iets te doen of door te praten met een vertrouwd persoon. Soms kunnen burgers en hun naasten hierbij extra ondersteuning gebruiken. Er zijn verschillende manieren waarop ondersteuning geboden kan worden. De overheid stelt geld ter beschikking om dit te bekostigen. Het is echter onbekend welke (verschillende) behoeften aan begeleiding thuiswonende diverse burgers hebben en hoe deze gelinkt kunnen worden aan een passende manier van ondersteuning. Projectleiders ‘Geestelijke verzorging in de thuissituatie’ in drie regio’s in Zuidwest Nederland ervaren ernstige leemtes in kennis t.a.v. de werkelijk ervaren behoefte, het aanbod en de aansluiting daartussen. Zij hebben behoefte aan een regionale wijze van samenwerking waarbij de verschillende initiatieven elkaar vinden en aanvullen, zodat het aanbod aansluit bij de behoefte van diverse subgroepen. Tevens is er behoefte aan een eenduidig hulpmiddel voor het individuele proces van signaleren naar passende persoonsgerichte ondersteuning. Doelstelling van het actieonderzoek is: Samen met stakeholders uit de drie regio’s een werkwijze en samenwerking ontwikkelen en evalueren, waardoor het aanbod in ondersteuning aansluit bij de individuele behoeften aan ondersteuning bij zingevingsvragen van diverse doelgroepen. Verwachte resultaten: Voor burgers uit de beoogde doelgroepen van de subsidie levert dit actieonderzoek op dat er in de regio een divers aanbod is van zingevingsondersteuning, passend bij behoeften van subgroepen. Ook levert het op dat hun behoeften t.a.v ondersteuning worden gesignaleerd en dat er de best passende ondersteuning wordt geboden. Voor de overige stakeholders (zoals welzijns- en zorgprofessionals, geestelijk verzorgers, huisartsen en vrijwilligers) levert het onderzoek kennis op, een verbeterde werkwijze, samenwerking en verbinding van het aanbod. Methode: Dit actieonderzoek is opgezet volgens het raamwerk van Stringer. Het omvat drie cycli: planning, implementatie en evaluatie. Elke cyclus bestaat uit drie in elkaar overgaande fasen: Look/listen (dataverzameling en beschrijving), Think (analyse en interpretatie) en Act (koersbepaling voor de volgende cyclus, implementeer die en evalueer wat er gebeurt). Creatieve methoden zullen worden ingezet om de verzamelde kennis op een nieuwe manier te begrijpen en te communiceren. In elk van de drie regio’s zal een eigen onderzoekskoppel werkzaam zijn waarin een actieonderzoeker en een co-onderzoeker vanuit de regionale stakeholders samenwerken. De koppels worden samengesteld vanuit verschillende stakeholdergroepen en op basis van diversiteit. Ook participeren studenten van de hogeschool in het onderzoek. Startpunt voor de dataverzameling is de projectgroep van de projectleiders. Van daaruit zal de dataverzameling een exploratief karakter kennen: zijn waar de stakeholders zijn. Onderzoekers reflecteren regelmatig op werkwijze en resultaten. Co-onderzoekers hebben daarbij een belangrijke rol om de resultaten te begrijpen vanuit de stakeholders. Op basis van dit begrip werken stakeholders samen met projectleiders en onderzoekers aan praktijkverbetering. Aan het einde van elke onderzoekscyclus worden keuzen gemaakt voor de volgende cyclus. Samenwerking en borging: Een ‘Ondersteuningsgroep van het Actieonderzoek’ (OGA) monitort het project. In deze OGA zijn de belangrijkste stakeholders vertegenwoordigd en zij hebben een uitgebreid relevant (regionaal en landelijk) netwerk. Daarnaast worden zo min mogelijk nieuwe structuren voor het onderzoek gecreëerd. De aanwezigheid van de co-onderzoekers en de al aanwezige samenwerking van OGA- en participanten in de regio’s spelen een belangrijke rol in de borging van ontwikkelde werkwijzen