Zorgmijding en verminderde toegankelijkheid van zorg tijdens de COVID19 pandemie - beloop en lange termijn effecten op incidentie en prognose van hart- en vaatziekten en kanker in Nederland

Tijdens de eerste fase van de pandemie ging 1 op de 5 mensen niet naar de dokter. Daarnaast hebben zorgverleners afspraken uitgesteld vanwege COVID-19. Of deze veranderde toegang tot zorg heeft geleid tot ernstigere vormen van hart- en vaatziekten en kanker is onduidelijk.

Doel

In dit project beantwoorden wij deze vragen:

1. In welke mate en door wie is er minder zorg ontvangen?
2. Wat zijn de effecten hiervan op de ernst van hart- en vaatziekten en kanker?
3. In hoeverre zijn door het aangepaste zorgaanbod de gesprekken tussen arts en patiënt veranderd?

Werkwijze

Als antwoord op vraag 1 berekenen wij hoeveel mensen tijdens de pandemie de huisarts bezochten met klachten passend bij hart- en vaatziekten of kanker, vergeleken met jaren daarvoor. Voor vraag 2 kijken wij of er ernstigere diagnoses zijn vastgesteld dan voorheen, zoals uitgezaaide vormen van kanker. Voor vraag 3 onderzoeken wij met vragenlijsten hoe het aangepaste zorgaanbod, zoals videoconsulten, arts-patiënt gesprekken heeft beïnvloed.